Το 1973 ο Γεώργιος Παπαδόπουλος είχε ξεκινήσει μια φιλελευθεροποίηση, όπως ο ίδιος και οι συνεργάτες του είχαν χαρακτηρίσει, σύμφωνα με την οποία πολλοί πολιτικοί κρατούμενοι θα αποφυλακίζονταν. Η χούντα στην προσπάθεια της να ελέγξει τα πράγματα, το 1967 απαγόρευσε τις φοιτητικές εκλογές στα Πανεπιστήμια, στρατολογώντας υποχρεωτικά τους αριστερούς φοιτητές. Όλα αυτά δημιούργησαν έντονα αισθήματα στους φοιτητές.
Ο Κώστας Γεωργάκης αυτοπυρπολήθηκε δημόσια στη Γένοβα το 1970 ως ένδειξη διαμαρτυρίας ενάντια στη χούντα. Στις 14 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, οι φοιτητές έκαναν αποχή από τα μαθήματα και ξεκίνησαν διαδηλώσεις εναντίον αυτού του στρατιωτικού καθεστώτος. Οι φοιτητές που αυτοαποκαλούνταν "Ελεύθεροι Πολιορκημένοι" οχυρώθηκαν μέσα στο κτίριο της σχολής και ξεκίνησαν τη λειτουργία του ανεξάρτητου ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου. Το ιστορικό μήνυμα ήταν: "Εδώ Πολυτεχνείο!" Με τον ρόλο τον εκφωνητών να έχουν η Μαρία Δαμανάκη, ο Δημήτρης Παπαχρήστος κι ο Μίλτος Χαραλαμπίδης.
Οι διαδηλώσεις αυξήθηκαν. Στις 3 π.μ στις 17 Νοεμβρίου και ενώ οι διαπραγματεύσεις για την αποχώρηση των φοιτητών βρισκόταν σε εξέλιξη, αποφασίστηκε από την κυβέρνηση η επέμβαση του στρατού κι ένα από τα τρία άρματα να παραταχθεί έξω από τη σχολή και να γκρεμίσει την κεντρική πύλη. Κατά την είσοδο του άρματος 2-3 φοιτητές συνθλίβονται. Ο σταθμός του Πολυτεχνείου παρακαλούσε τον στρατό να αψηφήσει τις εντολές των ανωτέρων τους και στη συνέχεια ο εκφωνητής απήγγειλε τον Εθνικό Ύμνο.
Η μετάδοση συνεχίστηκε και κατά την εισβολή του άρματος μέσα στη σχολή. Οι φοιτητές μαζεύτηκαν στο προαύλιο, ψάλλοντας τον εθνικό ύμνο. Οι αστυνομικές δυνάμεις επιτέθηκαν στους φοιτητές και ελεύθεροι σκοπευτές άνοιξαν πυρ.
Οι νεκροί και οι τραυματίες πολλοί. Ο αριθμός των επιβεβαιωμένων νεκρών ανέρχονταν σε 23 ενώ αυτός των αγνώστων στοιχείων σε 16. Στο τέλος οι νεκροί ήταν 83 ίσως και περισσότεροι ανάμεσα τους ένας 19χρονος,ένας μαθητής λυκείου κι ένα πεντάχρονο αγόρι που εγκλωβίστηκε σε ανταλλαγή πυρών στου Ζωγράφου. Μεγάλος επίσης και ο αριθμός των τραυματιών.
Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, επηρέασαν αρκετό κόσμο. Οικογένειες έχασαν δικούς τους ανθρώπους, συνάνθρωποί μας έχασαν τη ζωή τους, πολλοί τραυματίστηκαν και οι επιζώντες θα κουβαλούν αυτή τη μέρα για πάντα χαραγμένη στην ψυχή τους.
Δέσποινα Κουρουκιαβούρη (Φοιτήτρια Δημοσιογραφίας ΙΕΚ ΑΚΜΗ Ηρακλείου)
