Κατά την παρουσίαση των έργων οι φοιτητές είχαν ενεργό ρόλο καθώς παρέθεταν και δικές στους γνώσεις σχετικά με τα έργα. Επιπλέον κλήθηκαν να σκεφτούν και να απαντήσουν σε διάφορα ερωτήματα που τους τέθηκαν σχετικά με την τέχνη.
Είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με την φιλόλογο, και εισηγήτρια του σεμιναρίου, Ιλιάννα Παπαφίγγου, η οποία απαντώντας στα ερωτήματα μας, μας εξήγησε τι επρόκειτο να παρακολουθήσουν οι φοιτητές του ΙΕΚ ΑΚΜΗ.
Τι θα προσπαθούν να ανακαλύψουν οι φοιτητές μέσα από την Ιστορίας της Τέχνης; «Επειδή το μάθημα της Ιστορίας της Τέχνης δεν είναι ιδιαίτερα αγαπητό προσπαθούμε να κάνουμε μια προσέγγιση τελείως διαφορετική, δηλαδή να δείξουμε τι αξία έχει η τέχνη στη ζωή μας και ότι τέχνη δεν είναι μόνο να αποστηθίσει κανείς τις περιόδους, τα ρεύματα, τους εκπροσώπους να ξέρει ποια είναι τα έργα τους και ποια τα χαρακτηριστικά τους. Αλλά είναι και ένα κομμάτι υποκειμενικό, ένα κομμάτι που βρίσκεται μέσα στον καθένα από εμάς και πρέπει να μάθουμε, να το αναγνωρίζουμε, να το βρίσκουμε και να το δημιουργούμε».
Ποιες περιόδους τέχνης θα παρακολουθήσουμε σήμερα; «Το σεμινάριο δεν είναι χωρισμένο σε περιόδους επίτηδες, επειδή ακριβώς το μάθημα είναι οι περίοδοι, δηλαδή ξεκινάει από την νεολιθική εποχή και φτάνει μέχρι και τη σύγχρονη τέχνη. Θα προσπαθήσουμε σήμερα να μην το χωρίσουμε σε περιόδους αλλά να δούμε τα έργα γενικά μέσα από την ίδια την τέχνη, δηλαδή μέσα από τις απαρχές τη τέχνης πως ξεκίνησε να δημιουργείται και ποιες επιδράσεις έχει στον άνθρωπο».
Λένε ότι η τέχνη είναι παντού. Προσπαθείτε να περάσετε αυτό το μήνυμα μέσα από το σημερινό σεμινάριο;«Ναι. Προσπαθώ όμως να το περάσω με μια οπτική λίγο πιο κριτική. Δηλαδή επειδή στην εποχή μας τέχνη μπορεί να θεωρηθεί το οτιδήποτε, ακόμη και ένα σκουπίδι, γιατί ζούμε σε μια κοινωνία μαζοποιημένη, θέλω να καταλάβουμε για ποιο λόγο κάποια κλασσικά έργα θεωρούνται κλασικά και έχουν διαχρονική αξία και κάποια που σήμερα θεωρούνται τέχνη δεν θα έχουν αντοχή στο χρόνο».
